İsa Mesih (a.s.), tutuklanıp kınanmadan hemen önce müritleriyle uzun bir konuşma yapmıştı. Öğrencilerden biri olan Yuhanna da bu konuşmada hazır bulundu ve bunu İncil’inde kaydetti. İsa (a.s.), kendisinden sonra ‘Hak Ruhu’nun geleceğini müritlerine vaat etmiştir. Doğal olarak şu soru ortaya çıkıyor: Bu ‘Hak Ruhu’ kimdir veya neydi?

Ahmed Deedat tartışmayı artırdı

Bu durum bazı tartışmalara yol açtı çünkü Ahmed Deedat gibi bazı yüksek profilli savunucular, bu kişinin Hz. Muhammed (s.a.v.)’den başkası olmadığını söylediler. Birçoğunuz gibi ben de bunu ondan ve ondan etkilenen diğerlerinden duydum. Bu konu hakkında hepimizin kendi sonuçlarına varması gerektiğini düşünüyorum. Ancak bunu sadece tanınmış bir imam veya Deedat öğrettiği için değil, bilinçli bir bakış açısıyla yapmalıyız.

Yahya’nın kaydettiği bu konuşmada İsa (a.s.)’ın bu ‘Hak Ruhu’nu nasıl tanımladığını incelememiz gerekiyor. Bu, Deedat dahil tüm insanların sahip olduğu tek veridir. Konuşmayı okumanız için burada bulabilirsiniz ve bağlamı tamamen anlamanız için bunu yapmaya değer. İsa (a.s.) gelecek olan ‘Hak Ruhu’nu nasıl tarif ediyor?”

İsa (as)’ın Hakikatin Ruhu hakkındaki öğretisi

¹⁶ Ben de Baba’dan dileyeceğim. O sonsuza dek sizinle birlikte olsun diye size başka bir Yardımcı*, Gerçeğin Ruhu’nu verecek. Dünya O’nu kabul edemez. Çünkü O’nu ne görür, ne de tanır. Siz O’nu tanıyorsunuz. Çünkü O aranızda yaşıyor ve içinizde olacaktır.
¹⁷ (#14:16)
¹⁸ Sizi öksüz bırakmayacağım, size geri döneceğim.
¹⁹ Az sonra dünya artık beni görmeyecek, ama siz beni göreceksiniz. Ben yaşadığım için siz de yaşayacaksınız.

YUHANNA 14:16-19

İsa el Masih (as) ‘Hakikat Ruhu’nu şöyle tarif eder:

• Bir avukat’. Buradaki Yunanca kelime παράκλητον (parakleton) olup, ‘para’ (yakın) ve ‘kaleo’ (bir çağrı veya karar vermek) kelimelerinden gelir. Benzer kelimeler Yorgan veya Danışmandır;
• dünya onu göremez ve bilemez; Ve
• öğrencilerin ‘içinde’ yaşayacak.

Bu fiziksel bedene sahip bir adama benzemiyor çünkü herkes fiziksel bedeni görebilir. Öte yandan bu Hakikat Ruhu görülemiyordu . Ayrıca, fiziksel bedene sahip bir insan peygamberin, müritler de dahil olmak üzere başka insanların ‘içinde’ yaşaması imkansız görünmektedir. Ama biz İsa (as)’ın konuşmasına devam edelim.

²⁵ “Ben daha aranızdayken size bunları söyledim.
²⁶ Ama Baba’nın benim adımla göndereceği Yardımcı, Kutsal Ruh, size her şeyi öğretecek, bütün söylediklerimi size hatırlatacak.

YUHANNA 14:25-26

Yani bu Hakikat Ruhu müritlere öğretecek ve onlara İsa Mesih’in (as) öğrettiği her şeyi hatırlatacaktı.

“Baba’dan size göndereceğim Yardımcı, yani Baba’dan çıkan Gerçeğin Ruhu geldiğinde, bana tanıklık edecek. Ve sen de tanıklık etmelisin, çünkü başından beri benimle birlikteydin. (Yuhanna 15:26-27)

Ama size doğrusunu söyleyeyim, benim gitmem sizin iyiliğiniz için. Ben gitmediğim sürece Avukat sana gelmeyecek; ama gidersem onu ​​sana gönderirim. O geldiğinde, dünyanın günah, doğruluk ve yargı konusunda hatalı olduğunu kanıtlayacak: günah konusunda, çünkü insanlar bana inanmıyor; doğruluk konusunda, çünkü artık beni göremeyeceğiniz Baba’ya gidiyorum; ve yargı hakkında, çünkü bu dünyanın prensi şu anda mahkum edilmiş durumda.

“Sana söyleyecek daha çok şeyim var, şu anda dayanamayacağın kadar çok. Ama O, yani Gerçeğin Ruhu geldiğinde, sizi tüm gerçeğe yönlendirecektir . Kendi başına konuşmayacaktır; yalnızca duyduğunu söyleyecek ve henüz gelmemiş olanı size anlatacaktır . O, beni yüceltecek, çünkü size bildireceği şeyi benden alacaktır. Babaya ait olan her şey benimdir. Bu yüzden Ruh’un size bildireceği şeyi benden alacağını söyledim .” (Yuhanna 16:7-15)

 Burada, Hak Ruhu’nun müritlere gönderileceğini ve onları tüm hakikate rehberlik edeceğini görüyoruz. Hatta onlara henüz gerçekleşmemiş ya da gelecekte olacak olan şeyleri bile bildirecektir. Tevrat’taki Peygamber İşareti’nden bu yetenek, Hz. Musa (a.s.)’ın insanlara, bir kimsenin gerçek bir peygamber olup olmadığını anlamaları için verdiği bir işaretti.

Deedat doğru mu? Peygamber Muhammed (sav) bu vaat edilen Hakikat Ruhu mudur?

Bütün bu açıklamalara rağmen, bunun Hz. Muhammed (s.a.v.) için geçerli olduğunu göremiyorum. Sonuçta, Hz. Muhammed (s.a.v.)’in fiziksel bir bedeni vardı ve insanlar onu görebiliyordu; hatta onu kabul etmeyenler bile (örneğin, Mekke’deki Kureyşliler). Hz. Muhammed (s.a.v.) kesinlikle İsa (a.s.)’ın müritleri arasında yaşamamıştır; Hz. Muhammed (s.a.v.) müritlere gönderilmemiş, onlara talimat vermemiş veya rehberlik etmemiştir. Aslında, Hz. Muhammed (s.a.v.), İsa (a.s.)’ın havarilerinden yaklaşık 600 yıl sonra geldiğinden, onlarla hiçbir ilgisi olmamıştır. Ancak ‘Gerçeğin Ruhu’nun tüm bunları yapacağına söz verilmiştir.

Deedat’ın, ‘Hakikat Ruhu’nun gerçekten Hz. Muhammed (s.a.v.) olduğunu göstermek için kullandığı argümanları dikkatlice incelediğimde, bunların yarı gerçek olduğunu ve İsa (a.s.)’ın söylemini tam olarak yansıtmadığını görüyorum. Yazılarını incelemeye devam ettikçe, büyük bir gayrete sahip olmasına rağmen sıklıkla yarı gerçekleri veya çarpıtmaları kullandığını gördüm. Siz aksini düşünebilirsiniz ve bu makalenin ana konusu bu değil ama ben onu güvenilmez buldum.

Ve elbette, Hakikat Ruhu’nun kim olduğunun tespitinde, bu noktalardan bana öyle geliyor ki, Hz. Muhammed (s.a.v.)’e atıfta bulunulamaz. Büyük dini gayretler, apaçık gerçeklerin üstesinden gelmeyecektir.

Gerçeğin Ruhu kimdir?

Peki o halde, ‘Gerçeğin Ruhu’ kimdir? Luka İncili’nin devamı olan ve İsa (a.s.)’ın vefatından hemen sonra müritlerin yaşadığı olayları konu alan Elçilerin İşleri Kitabı’nı okursak, durum daha da netleşir. Burada, İsa (a.s.)’ın göğe çıkmadan hemen önce yaptıklarını ve söylediklerini okuyabiliriz (Bahsedilen ‘o’ İsa (a.s.), bahsi geçen ‘Yuhanna’ ise Hz. Yahya’dır).

⁴ Kendileriyle birlikteyken onlara şu buyruğu vermişti: “Yeruşalim’den* ayrılmayın, Baba’nın verdiği ve benden duyduğunuz sözün gerçekleşmesini bekleyin.
⁵ Şöyle ki, Yahya suyla vaftiz* etti, ama sizler birkaç güne kadar Kutsal Ruh’la vaftiz edileceksiniz.”
⁶ Elçiler bir araya geldiklerinde İsa’ya şunu sordular: “Ya Rab, İsrail’e egemenliği şimdi mi geri vereceksin?”
⁷ İsa onlara, “Baba’nın kendi yetkisiyle belirlemiş olduğu zamanları ve tarihleri bilmenize gerek yok” karşılığını verdi.
⁸ “Ama Kutsal Ruh üzerinize inince güç alacaksınız. Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız.”
⁹ İsa bunları söyledikten sonra, onların gözleri önünde yukarı alındı. Bir bulut O’nu alıp gözlerinin önünden uzaklaştırdı.

RESULLERİN 1:4-9

Burada, İsa (a.s.)’ın ayrılmadan hemen önce ‘Kutsal Ruh’un geleceğinden’ bahsettiğini görüyoruz. Daha sonra, bir sonraki bölümde, İsa (a.s.)’ın göğe çıkışından sadece birkaç gün sonra, ‘onlar’ın İsa’nın ayrılışından sonraki müritleri olduğunu ve Pentikost’un Fısıh Bayramı’ndan 50 gün sonra kutlanan bir bayram olduğunu öğreniyoruz (daha fazla açıklama için Musa’nın işaretine bakın).

Pentekost günü geldiğinde, hepsi bir aradaydı. Aniden, gökten şiddetli bir rüzgârın esişine benzer bir ses geldi ve bulundukları tüm evi doldurdu. Ateşten dillere benzeyen şeylerin ayrılıp her birinin üzerine konduğunu gördüler. Hepsi Kutsal Ruh’la doldular ve Ruh’un onlara verdiği yetkiye göre farklı dillerde konuşmaya başladılar.

Pentikost Günü geldiğinde bütün imanlılar bir arada bulunuyordu.
² Ansızın gökten, güçlü bir rüzgarın esişini andıran bir ses geldi ve bulundukları evi tümüyle doldurdu.
³ Ateşten dillere benzer bir şeylerin dağılıp her birinin üzerine indiğini gördüler.
⁴ İmanlıların hepsi Kutsal Ruh’la doldular, Ruh’un onları konuşturduğu başka dillerle konuşmaya başladılar.
⁵ O sırada Yeruşalim’de, dünyanın her ülkesinden gelmiş dindar Yahudiler bulunuyordu.
⁶ Sesin duyulması üzerine büyük bir kalabalık toplandı. Herkes kendi dilinin konuşulduğunu duyunca şaşakaldı.
⁷ Hayret ve şaşkınlık içinde, “Bakın, bu konuşanların hepsi Celileli değil mi?” diye sordular.
⁸ “Nasıl oluyor da her birimiz kendi ana dilini işitiyor?
⁹ Aramızda Partlar, Medler, Elamlılar var. Mezopotamya’da, Yahudiye ve Kapadokya’da, Pontus ve Asya İli’nde*, Frikya ve Pamfilya’da, Mısır ve Libya’nın Kirene’ye yakın bölgelerinde yaşayanlar var. Hem Yahudi hem de Yahudiliğe dönen Romalı konuklar, Giritliler ve Araplar var aramızda. Ama her birimiz Tanrı’nın büyük işlerinin kendi dilimizde konuşulduğunu işitiyoruz.”
¹⁰ (#2:9)
¹¹ (#2:9)
¹² Hepsi hayret ve şaşkınlık içinde birbirlerine, “Bunun anlamı ne?” diye sordular.

RESULLERİN 2:1-12

Burada, müritlerin her birine ‘Tanrı’nın Ruhu’nun geldiğini ve onların mucizevi bir şekilde başka dillerde konuşabildiklerini okuyoruz. Elçilerin İşleri’ni incelerken, Kutsal Ruh’un müritlere rehberlik etmeye ve onları yönlendirmeye devam ettiğini göreceksiniz.

Bu açıklama, İsa (a.s.)’ın ‘Hakikatin Ruhu’ hakkında yaptığı konuşmada verdiği tüm ayrıntılarla örtüşmektedir. Ancak bu durum, bizim için başka çıkarımlar ve belki de yeni sorular ortaya çıkarıyor. Önce bazı çıkarımları ele alalım.

Gerçeğin Ruhu ve Hz. İsa Mesih’in (as) Müritlerinin Yazıları

Her şeyden önce, İsa (as)’ın ashabının bu noktadan itibaren Kutsal Ruh tarafından ‘ikamet edilmiş’ oldukları söylenmektedir. Bunu daha sonraki eylemlerinde ve yazdıklarında görüyorsunuz. Örneğin:

Kardeşler, nasıl yaşamanız, Tanrı’yı nasıl hoşnut etmeniz gerektiğini bizden öğrendiniz. Nitekim öyle yaşıyorsunuz. Son olarak bu konuda daha da ilerlemeniz için Rab İsa adına size rica ediyor, yalvarıyoruz.

1 SELANİKLİLERE 4:1

¹⁸ Ulusların söz dinlemesi için Mesih’in benim aracılığımla, sözle ve eylemle, mucizeler ve harikalar yaratan güçle, Kutsal Ruh’un gücüyle yaptıklarından başka şeyden söz etmeye cesaret edemem. Yeruşalim’den* başlayıp İllirikum bölgesine kadar dolaşarak Mesih’in Müjdesi’ni her yerde duyurdum.
¹⁹ (#15:18)

ROMALILARA Romans 15:18-19

⁹ Sonra melek bana, “Yaz!” dedi. “Ne mutlu Kuzu’nun düğün şölenine çağrılmış olanlara!” Ardından ekledi: “Bunlar gerçek sözlerdir, Tanrı’nın sözleridir.”
¹⁰ Ona tapınmak üzere ayaklarına kapandım. Ama o, “Sakın yapma!” dedi. “Ben de senin ve İsa’ya tanıklığını sürdüren kardeşlerin gibi bir Tanrı kuluyum. Tanrı’ya tap! Çünkü İsa’ya tanıklık, peygamberlik ruhunun özüdür.”

VAHİY 19:9-10

İsa (a.s.)’ın müritlerinin İncil’deki yazılarından alınan bu pasajlar, onların Hakikat Ruhu’na olan otoritesini ve bağlılığını açıkça göstermektedir. İlk pasajda Ruh, yazara gelecekte ne olacağına (dünya çapında iyiliğin terk edilmesi ve kötülüğün peşinden gidilmesi) dair bir kehanette bulunmaktadır. İkincisinde, yazar, İsa’nın (a.s.) İncil’ine tanıklık ederken Ruh aracılığıyla yapabileceği mucizelere güvenmektedir. Son olarak, üçüncü pasajda yazar, bir vizyonda kudretli bir melek görür ve meleğe tapınmak ister; ancak melek ona yalnızca Tanrı’ya ibadet etmesini söyler ve vizyonun ‘peygamberlik ruhu’ aracılığıyla gerçekleştiğini belirtir.

İsa (as)’tan Göstergeler

Bunlar, İsa (a.s.)’ın Hakikat Ruhu’nun ne yapacağına dair konuşmasında verdiği göstergelerdir. Bu Ruh, İsa’nın müritlerinin peygamber olması ve Ruh’un mesajının İsa (a.s.)’a işaret etmesi için onların içinde yaşayacak ve onlara rehberlik edecekti.

İsa (a.s.)’ın havarilerinin Yeni Ahit’teki yazdıklarını çok ciddiye almamızın önemli bir nedeni de budur. Bu Gerçeğin Ruhu, onların yazılarına ilham kaynağı olmuştur ve bu nedenle onları Musa’nın Tevrat’taki kehanetlerini ciddiye aldığımız kadar ciddiye almalıyız. İsa (a.s.)’ın konuşmasında verdiği doğrudan söz, bu Ruh’un ‘benim (İsa) sana söylediğim her şeyi onlara hatırlatacağı’ yönündeydi. Eğer durum böyleyse, o zaman bu müritlerin yazılarına da kulak vermemiz gerekir.

Gerçeğin Ruhu ve İncil’in tüm takipçileri

Hakikat Ruhu’nun gelişinin bir diğer anlamı da, sadece İsa (a.s.)’ın müritlerine ilham vermekle kalmayıp, aynı zamanda İncil’e inanan herkesin içinde ikamet etmesidir. Bu ikamet, hayatımızı değiştirecektir. Aşağıdaki ayetlerin bu konuda ne söylediğine dikkat edin.

¹³ Gerçeğin bildirisini, kurtuluşunuzun Müjdesi’ni duyup O’na iman ettiğinizde, siz de vaat edilen Kutsal Ruh’la O’nda mühürlendiniz.

EFESLİLERE 1:13

²² Ruh’un ürünüyse sevgi, sevinç, esenlik, sabır, şefkat, iyilik, bağlılık, yumuşak huyluluk ve özdenetimdir. Bu tür nitelikleri yasaklayan yasa yoktur.
²³ (#5:22)

GALATYALILARA 5:22-23

Ruh’un Vaadi, sadece İsa (a.s.)’ın müritlerine ilham vermekle sınırlı değildi; aynı zamanda İncil’in tüm takipçilerinin aynı Hakikat Ruhu ile mühürleneceklerini de ifade ediyordu. Bu, yaşamlarımızın, genellikle anlaşmazlık, kıskançlık, açgözlülük, öfke, şehvet ve kontrol eksikliğinden ziyade, Ruh’un meyveleriyle işaretlenmesini sağlar. Kişisel deneyimlerime dayanarak şunu söyleyebilirim ki, Hakikat Ruhu beni içeriden değiştirdi, dolayısıyla içimdeki değişimin bir sonucu olarak dışarıdaki eylemlerim de değişti. Gerçekten, İncil’in en büyük nimetlerinden biri ve ‘müjde’ olmasının sebeplerinden biri de budur.

Başlangıçtaki Gerçeğin Ruhu

Kutsal Ruh hakkında daha fazla bilgi aradığımızda, O’nun Tevrat’ın başından itibaren önemli roller oynadığını görürüz. Her şeyin yaratılışında Tevrat’ın ilk ayetlerinde şöyle okuyoruz:

Başlangıçta Tanrı göğü ve yeri yarattı.
² Yer boştu, yeryüzü şekilleri yoktu; engin karanlıklarla kaplıydı. Tanrı’nın Ruhu suların üzerinde dalgalanıyordu.

YARATILIŞ 1:1-2

Yani Ruh yaratılışta bile oradaydı!

Dolayısıyla bu, önemli bir soruyu gündeme getiriyor: Tanrı’nın Ruhu veya Hakikat Ruhu’nu nasıl anlıyoruz? Bu büyük bir sır olabilir, ancak belki de ortak bir Kur’an anlayışı bize yardımcı olabilir. Pek çok kişi, Kur’an’ın ezelden beri Allah’ın ebedi Sözü olduğunu ve Hz. Muhammed (s.a.v.)’e vahyedilmiş olmasına rağmen her zaman var olduğunu, dolayısıyla hiçbir zaman yaratılmadığını kabul eder. Benzer şekilde, (Tevrat’tan bildiğimiz üzere) Tanrı’nın Ruhu’nun da yaratılışın başlangıcında mevcut olduğunu ve Allah’tan gelen ezeli ve yaratılmamış bir öz olduğunu düşünebiliriz. Kitaplar bunu detaylı olarak açıklamıyor, dolayısıyla bu da ‘yalnızca Allah’ın bildiği’ sırlardan biri olabilir.

Ben ve muhtemelen siz de, Kur’an’ı ezberlemek için büyük çaba harcayan insanları tanıyoruz. Eğer Hakikat Ruhu yukarıda açıklandığı gibi, yaşamlarımızı Tanrı’nın Sözü tarafından işaretlenen meyveleri göstermesi için içimizde bulunan bir güçse, bu gerçekten büyük bir lütuf olmaz mı? Çok değerli bir şeydir. Belki de içimize ‘gelecekteki’ vaat edilen ‘Hakikat Ruhu’nun önemi ve bunun bizim için ne anlama gelebileceği üzerinde düşünmeliyiz.