Pavlus veya diğer İncil yazarları İncil’i bozdu mu?

Önümüzdeki tehlike, bunu zaten kafamızda yüzeysel bir cevapla sormamızdır. “Elbette, Pavlus ya da diğerlerinden biri onu bozdu”, diye düşünmeden hemen cevap veriyoruz, çünkü çoğunlukla bu sadece duyduğumuz şey. Veya şöyle düşünebiliriz: “Tabii ki hayır! Ne kadar aptalca bir fikir”, yine nedenini gerçekten bilmeden ama çoğunlukla bize bu şekilde öğretildiği için. Bu, kutsal kitaplar hakkında soru soran herkes için bir tehlikedir. Onu hemen reddederiz (bize düşünmemiz öğretildiği için). Alternatif olarak soruyu reddediyoruz. O halde bunu iyice düşünelim.

Pavlus dışındaki Yeni Ahit Yazarları

Pavlus dışındaki yazarlarla başlayalım. Bunlar İsa’nın (as) müritleri, yani arkadaşlarıydı. Onu takip ettiler, dinlediler ve onunla tartıştılar. Hem özelde hem de kamuoyunda yaptığı ve söylediği şeyleri gözlemlediler. Yahya, Matta ve Petrus gibi bazıları, İsa’nın en yakın 12 takipçisinin yakın çevresinin bir parçasıydı. Yeni Ahit’teki kitapların sekizini onlar yazdılar. Markus gibi diğerleri onun daha geniş takipçi çevresi arasındaydı. Geri kalan yazarlar (Pavlus dışında) kardeşleri James ve Yahuda idi. İsa (as) ile birlikte büyümüşlerdir. Yakup, İsa’nın (as) bu dünyadan vefatından sonra Kudüs’teki havarilerin lideri oldu.

MS 1. yüzyıla ait Yahudi tarihi yazılarında aslında Yakup’tan bahsedilmektedir. O yüzyılda birçok tarih kitabı yazan büyük bir Yahudi askeri tarihçisi Josephus vardı. MS 62 yılında (İsa’nın vefatından 32 yıl sonra) Kudüs’te yaşanan olayları anlatan kitaplarından birinde, Yahudi kardeşlerinin İsa’nın kardeşi Yakup’u şehit ettiğini yazıyor. Burada nasıl söylediğini okuyun:

“Ananus (başrahip) aceleci davrandı ve yargıya vardıklarında kalpsiz olan Sadukilerin peşinden gitti. Ananus, Festus’un ölmesi ve Albinus’un hâlâ yolda olmasıyla bu fırsatı yakalayacağını düşünüyordu. Sanhedrin’in [Yahudi yönetim konseyi] yargıçlarını toplayarak önlerine, İsa’nın Mesih olarak adlandırılan kardeşi Yakup adında bir adamı ve başkalarını getirdi. Onları kanunu çiğnemekle suçladı ve taşlanarak ölüme mahkûm etti.”Josephus. MS 93. Antikalar xx 197

Josephus, MS 62’de Romalı yöneticilerin Ananus’u Kudüs’te Baş Rahip yaptığını açıklıyor. Bunu siyasi karışıklık izledi. Ananus bu fırsatı James’i ölüme mahkum etmek için kullandı. Babası (Ananus olarak da anılır) yaklaşık 30 yıl önce İsa’yı (as) ölüme mahkum etmişti. Oğul Ananus, aynısını James’e yapma fırsatını hemen değerlendirdi. Böylece Yakub, kardeşi İsa el-Mesih’in (as) takipçilerine liderlik ettiği yıllar boyunca bir hedef haline gelmişti.

Kuran İsa’nın (as) bu havarileri hakkında ne diyor?

Bu adamlar Yeni Ahit’teki kitapları (Pavlus’un kitapları dışında) yazdılar. İncil’i bozup bozmadıklarına karar vermek için öncelikle Kuran’da verilen perspektife dönebiliriz. Aşağıdaki ayetleri inceleyin:

İsa onların küfrünü bulduğunda şöyle dedi: “Allah yolunda yardımcılarım kimlerdir?” Havariler şöyle dediler : “Biz Allah’ın yardımcılarıyız; biz Allah’a inanıyoruz ve sen de bizim Müslüman olduğumuza şahit ol. Efendimiz! Biz senin indirdiğine iman ettik ve Elçi’ye uyduk. O halde bizi şahitlik edenlerin arasına yaz .”Sure 3:52-53 – Al-i İmran

Ve ben havarilere bana ve elçim İsa’ya iman etmelerini ilham ettim: Onlar dediler ki: “Biz iman ettik ve siz de şahit olun ki biz Müslümanlar olarak Allah’a boyun eğdik.Suresi 5:111 – Sofranın Yayılması

Bu ayetler bize İsa (a.s.)’ın havarilerinin kim olduğunu çok açık bir şekilde anlatmaktadır:

1. İsa el Masih’in yardımcıları,
2. Allah’ın yardımcıları,
3. İsa Mesih’e iman etmeleri Allah tarafından ilham edilmiştir.

Bu öğrenciler Matta, Petrus ve Yuhanna’yı içerir. Yeni Ahit’teki kitaplardan ikisi İncil (Matta ve Yuhanna İncilleri) olmak üzere sekizini yazdılar. Ve daha geniş çevredeki öğrenci Markos üçüncü bir müjde yazdı. Eğer kişi Kur’an’a inanıyorsa, o zaman bu havarilerin yazılarını da kabul etmesi gerekir. Bu yazarlar kesinlikle İncil’i bozmuş olamazlar. Yazılı İncilleri incelediğimizde havarilerin Kur’an’ın doğruladığı yazılarını okuruz. Pavlus herhangi bir İncil kaydı yazmadı. Daha ziyade kutsal mektuplar yazdı.

Dolayısıyla, ister seküler tarihi kaynaklardan ister Kuran’dan olsun, Yeni Ahit’in Pavlus’un olmayan kitaplarını kabul etmek için mantıklı nedenler buluyoruz.

İsa (as)’ın Şahidi: Tevrat ve Zebur ilk standartlardır

Peki ya İsa el Masih’in kendisi? Kabul etmemiz gereken tanıklık olarak ne verdi? Kendisine ve mesajına ilişkin doğru ve bozulmamış bir tanık için nerede başvurduğuna dikkat edin.

²⁵ İsa onlara, “Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!
²⁶ Mesih’in* bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?” dedi.
²⁷ Sonra Musa’nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar’ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.

LUKA 24:25-27

⁴⁴ Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizlerle birlikteyken, ‘Musa’nın Yasası’nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar’da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”
⁴⁵ Bundan sonra Kutsal Yazılar’ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.

LUKA 24:44-45

⁴⁶ Onlara dedi ki, “Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim’den başlayarak bütün uluslara O’nun adıyla duyurulacak.
⁴⁷ (#24:46)

LUKA 46-47

İsa (as), Mesih’in rolünü açıklamak için Musa’ya (Tevrat), ardından Peygamberlere ve Mezmurlara (Zebur) başvurur. Bu nedenle Tevrat ile başlıyoruz. Adem’in , Kabil’in, Habil’in , Nuh’un , Lut’un , İbrahim’in 1 , 2 ve 3 ayetlerindeki ayetlerin tamamı Tevrat’tan ve Kur’an’dan gelmektedir.

İsa’nın bizzat bize söylediği Tevrat’la başlarsak güvenli bir zeminde kalırız. Burada İncil’in gizemini çözmeye yardımcı olacak İşaretleri öğreniyoruz. Daha sonra öğrendiklerimizi alıp İsa’nın kardeşlerinin ve öğrencilerinin yazılarıyla karşılaştıracağız.

Pavlus’u göz önünde bulundurarak

Peki ya Pavlus’un yazıları? Onlardan ne çıkaracağız? Tevrat ve Zebur’u inceledikten ve Allah’ın bize kesinlikle gönderdiği ayetleri öğrendikten sonra, havarilerin ve İsa’nın (a.s.) kardeşlerinin kitaplarını incelediğimizde yeterince bilgili oluruz; öyle ki, Pavlus’a dönersek, Yazdıklarının bizim daha önce incelediklerimizden farklı olup olmadığını fark edeceğiz. ‘Güvenli kitaplar’ hakkında bizi bilgilendirecek bu arka plan bilgisi olmadan, Pavlus’un yazdıklarının bozuk olup olmadığını gerçekten bilmemiz imkansızdır. Ancak araştırmamızı güvenli bir zeminde sürdürmek için Pavlus’la başlamayacağız çünkü onun kimlik bilgileri tartışılmaz değil.

Ancak İsa el Mesih, Pavlus’a göründü ve onu İncil’i Yahudi olmayanlara açıklamakla görevlendirdi. Burada bu anlatılıyor . O dönemde Yahudi olmayanların hepsi putperestti. Böylece Pavlus İncil’i diğer elçilerin yapmadığı şekilde açıkladı. Petrus gibi diğer havariler onun yazılarının anlaşılmasının zor olduğunu ama yine de kutsal metin olduğunu kabul ettiler. Peter diyor ki:

¹⁵ Sevgili kardeşimiz Pavlus’un da kendisine verilen bilgelikle size yazdığı gibi, Rabbimiz’in sabrını kurtuluş fırsatı sayın.
¹⁶ Pavlus bütün mektuplarında bu konulardan böyle söz eder. Mektuplarında güç anlaşılan bazı yerler var ki, bilgisiz ve kararsız kişiler, öbür Kutsal Yazılar’ı olduğu gibi bunları da çarpıtarak kendi yıkımlarını hazırlıyorlar.

2 PETRUS’UN 3:15-16

Bozulmamış olduğunu bildiğimiz şeyden yola çıkıyoruz

Pavlus müjdeyi değiştirmedi ya da bozmadı. Yazıları kabul edildi. Ancak ihtilaftan kaçınmak için tartışmaya açık olmayan yazılardan (Tevrat ve Zebur) başlıyoruz . Daha sonra İsa Mesih’in (as) sahabeleri tarafından yazılan dört İncil’i takip ediyoruz . Bu kitaplardan o kadar çok şey öğrenebiliriz ki, amaçlarımız açısından Pavlus’un yazılarına ihtiyacımız yoktur.